प्रेविशन्नेव पितु: समीपादागतं
लेखहारकमद्राक्षीत्। अथासावुपसृत्य प्रणामानन्तरम्
लेखाद्वितयमर्पयांबभूव। युवराजस्तु शिरसि
कृत्वा स्वयमेव च तदुन्मुच्य क्रमश: पपाठ- "स्वस्ति, उज्जयिनित: परममाहेश्वरो महाराजाधिराजो
देवस्तारपीड:, सर्वसंपदामायतनं चन्द्रपीडमुत्तमाङ्गे
चुम्बन्नन्दयति। कुशलिन्य: प्रजा:। किंतु कियानपि कालो भवतो दृष्टस्य गत:। अतो लेखनवाचनविरतिरेव
प्रयाणकालतां नेतव्य" इति। शुकनासप्रेषिते
द्वितीयेऽप्यमुमेवार्श्चलिखितमवाचयत् ॥
|
நுழைந்து
கொண்டிருக்கும் போதே தந்தை அனுப்பிய செய்தி கொண்டுவரும் சேவகன் வருவதைக்
கண்டான். அவன் அருகில் வந்து வணக்கம் செய்த பிறகு, இரண்டு கடிதங்களைக்
கொடுத்தான். யுவராஜனும் அதை தலையில் வைத்து வணங்கி விட்டு, தானே படித்தான்,
"வாழ்க உஜ்ஜயினி, பரமேஷ்வரனின்பரம பக்தனான மஹாராஜாதி ராஜா தராபீடன், சர்வ
செல்வங்களும் வந்து சேரட்டும் என்று வாழ்த்தி, சந்திராபீடனின் உத்தமாங்கமமான
சிரசில் என் முத்தங்களைப் பொழிகின்றேன், பிரஜைகளெல்லோரும் நலம், ஆனால் எத்தனை
காலம் கழிந்து விட்டது உன்னைப் பார்த்து. நீ இந்த செய்தியைப் படிக்கும்
நேரமானது, உன் பிரயாண நேரமாக இருக்கட்டும்" என்று. சுகநாசனுக்கு அனுப்பப்பட்ட இரண்டாவது
கடிதத்திலும் இதே செய்திதான் இருந்தது.
|
Even as he was entering Chandrapida saw the messenger, come from his
father, who approached him and after salutation, handed over two letters to
him. The prince placed them on his head, untied them, one after the other by
himself and read thus, “Hail from Ujjaini, the great emperor, Tarapida, a
devout worshipper of Lord Maheshvara, kisses Chandrapida, the repository of
all wealth, on the head and congratulates him. The subjects are doing well.
But how much time has rolled by since you were seen last. Our mind longs very
much to see you. The queen and the other ladies in the harem have been
greatly pining for you. Therefore the time when you finish reading this
letter must be the time for your journey back home”. He read the same matter
in Sukanasa’s letter also.
|
अथ "यथाज्ञापयति तात:"
इत्युक्त्वा, , तथैव च तुरगाधिरूढ: प्रयाणपटहमवादयत्। समीपे स्थितं च बलाहकपुत्रं मेघनादनामानं "भवता पत्रलेखया सहागन्तव्यम्।
नियतं च केयूरकस्तामादाय एतावतीं भूमिमागमिष्यति" इत्यादिश्य, वैशम्पायनं स्कन्धावारभरे न्ययुङ्क्त ; स्वयमपि प्रतस्थे ॥
|
பிற்கு
"தந்தையின் ஆணைப் படி" என்று கூறிவிட்டு, குதிரையில் ஏறிக்கொண்டு,
அருகில் இருந்த பலாஹக புத்திரனான மேகநாதன் என்ற பெயருடையவனிடம், "நீ
பத்திரலேகாவை அழைத்து வருவாயாக, நிச்சயமாக கேயூரகன் அவளை விடுவரற்கு இங்கு
வருவான்" என்று ஆணையிட்டு விட்டு, வைசம்பாயனனை படைகளிடத்தில்
இருத்திவிட்டு, தானும் கிளம்பினான்.
|
After saying, “as my father commands,” Chandrapida mounted the horse and
caused the drum of journey to be beaten. He ordered Meghanada, Valahaka’s son
who was nearby! “you should come with Patraleka. Surely Keyuraka will come as
far as this place, taking Patraleka alone” placed Vaisampayana in command of
the military encampment and started off.
|