Patraleka

चन्द्रपीडस्तदाकर्ण्य जिगमिषु:, ’अश्वोऽश्व :’ इति वदन्, भवनान्निर्ययौ!  आरोपितपर्याणमिन्द्रायुधमारुह्य, पश्चादारोप्य पत्रलेखाम्, स्कन्धावारे स्थापयित्वा वैशम्पायनम्, हेमकूटं ययौ।  तत्र कुसुमचापरेखामिव मदनारोपितगुणकोटिकान्ततराम्, मधुमासदेवतामिव शिशिरहारिणीं कादम्बरीं व्यलोकयत्।  अथ केयूरक:, "देवि, देवस्य चन्द्रपीडस्य प्रसादभूमिरेषा पत्रलेखा नाम ताम्बूलकरङ्कवाहिनी" इत्यभिधाय पत्त्रलेखामदर्शयत्।  कादम्बरी तु कृतप्रणामां तां सादरम्, ’एह्येहि’ इत्यभिधाय, आत्मन: समीपे समुपावेशयत्।

சந்திராபீடன் இதைக் கேட்டவுடன், அங்கு செல்ல வேண்டும் என்று இச்சை கொண்டு, "குதிரை" என்று கூறிவிட்டு, அவனுடைய தங்கும் இடத்தைவிட்டு வெளியே சென்றான்.  சேணம் பூட்டப்பட்ட இந்திராயுதத்தின் மீதேறி, பின்னால் பத்திரலேகாவையும் எறவைத்துக் கொண்டு, வைசம்பாயனனை படைகளுடன் இருக்கச் செய்துவிட்டு, ஹேமகூடம் சென்றான்.  அங்கு மலர்வில்லைப் போல, மன்மதன் குணம் ஆரோஹணித்ததால் கோடி காந்தியைப் பெற்றவளாகவும், மது மாத தேவதைபோலவும், குளிர்காலத்தைப் போக்கக் கூடிய காதம்பரியைக் கண்டான்.  "தேவி, தேவன் சந்திராபீடனுடைய, அவனுக்கு பிடித்தமான, பத்திரலேகா என்ற பெயருடைய தாம்பூல கரத்தவள் இவள்," என்று கேயூரகன் காட்ட, காதம்பரி பத்திரலேகாவைப் பார்த்தாள். கைகூப்பி வணங்கிய அவளை, காதம்பரி அன்பாக, "இங்கு வா" என்று கூறி தன்னுடைய சமீபத்திலேயே உட்கார வைத்துக் கொண்டாள்.

On hearing this Chandrapida, seized with a desire to go, cried out: Horse! And went out of the place. Mounting the saddled Indrayuda, seating Patraleka behind him, he stationed Vaisampayana at the military encampment and went to Hemakuta. There he saw Kadambari who was lovelier on account of the innumerable excellences, imparted by Cupid and who, therefore appeared like the tender flower-bow of cupid, lovely on account of the string fastened to the ends and who, wearing a cool pearl necklace was like the presiding deity of the vernal season which annihilates the wintery season. Then, Keyuraka showed Patraleka to Kadambari, saying “Lady here is Patraleka, the favourite of Chandrapida and the bearer of his betal box. “ Kadambari said, come in and received her who saluted her in affectionate regard and seated her by her side.

चन्द्रपीडोऽपि महाश्वेतया सह प्रीत्युपचयचतुराभि: कथाभिर्महान्तं कालं स्थित्वा, स्कन्धावारगमनाय कादम्बरीभवनान्निर्ययौ। निर्गतं च तुरंगममारुरुक्षन्तं पश्चादागत्य केयूरकोऽभिहितवान्, "देव, देवी कादम्बरी पत्रलेखाम् निवर्त्यमानामिच्छति इयं च पश्चाद्यास्यति" इति।  आकर्ण्य चन्द्रपीड:, "केयूरक! प्रेवेश्यताम्" इत्यभिधाय, पुन: स्कन्धावारमेवाजगाम ॥

சந்திராபீடாவும் மஹாஸ்வேதாவுடன் பிரியத்துடன் வெகு நேரம் பேசிக் கொண்டே இருந்துவிட்டு, தன்னுடைய பரிவாரங்கள் இருக்குமிடம் செல்வதற்கு, காதம்பரியின் மாளிகையிலிருந்து வெளியே வந்தான். வெளியே வந்து குதிரையில் ஏறும் சமயத்தில், பின்னாலேயே கேயூரகன் வந்து கூறினான், "தேவனே, காதம்பரி பத்திரலேகா திரும்பி வருவதை விரும்புகிறாள், இவள் பிறகு வருவாள்" என்று. இதைக் கேட்ட சந்திராபீடன், "கேயூரகா, உள்ளே அழைத்துச் செல்," என்று கூறிவிட்டு மீண்டும் தன் படைகளிருக்கும் இடத்திற்கு சென்றான்.

Chandrapida spent a long time in the company of Mahasveta, with graceful talks exuding accumulated affection. He came out of Kadambari’s residence in order to return to his camps.  Even as Chandrapida had come out and was about to mount the steed, Keyuraka came from behind and told him, “Lord, Kadambari wants Patraleka to return. She will go afterwards,” Hearing this, Chandrapida said, “Keyuraka, take her in” and went back to his encampment again.