Kadambari's message to Mahashweta

अथ क्षीणायां क्षपायां, केयूरकनाम्ना गन्धर्वदारकेणानुगम्यमाना तरलिका प्रत्युषस्येव प्रादुरासीत्।  व्यजिज्ञपच्च "भर्तृदारिके! भर्तृदारिका कादम्बरी ’सखि! महाश्वेते! यदियमागत्य मामवदत्तरलिका, तत्कथय किमयं गुरुजनवननानुरोध:?  किमिदं मच्चित्तपरिक्षणम्? किं वा प्रकोप:? मा कृथा: स्वप्नेऽपि पुनरिममर्थं प्रनसि’ इत्यभिधाय तूष्णीम्भूत्" इति ॥

பிறகு இரவானது தேய்ந்தபோது, விடியற்காலையிலேயே, கேயூரகன் என்ற பெயருடைய கந்தர்வப் பையனைக் கூட்டிக் கொண்டு, தரலிகா என் முன் வந்து நின்று இவ்வறாகக் கூறினாள், "இளவரசி! இளவரசி காதம்பரி இவ்வாறாகக் கூறினாள் என்று, "தோழி, மஹஸ்வேதா, தரலிகா வந்து என்னிடம் ஏதோ கூறினாள், இப்படிச் சொல்லச் சொல்லி பெரியோர்கள் சொன்னார்களா? அல்லது என் சித்தத்தைப் பரிக்ஷிக்கின்றாயா? அல்லது என் மேல் கோபமா?  இப்படிப்பட்டவைகளை இனி ஒருமுறை கனவிலும் நினையாதே" என்று கூறிவிட்டு பேசாமல் இருந்து விட்டாள்" என்று.

When the night had ended.  Taralika appeared before me at dawn itself, accompanied by a Gandharva boy called Keyuraka and submitted thus:  “Oh princess, Princess Kadambari said thus and kept mum: “Friend, Mahasveta! Taralika came to me and said something:  tell me whether that was in compliance with my father’s request, or it was to test my mind or it was an act of anger.  Never entertain this idea in your mind, even in your dream.

महाश्वेता तु तच्छ्रुत्वा, ’गच्छ, स्वयमेवाहमागत्य यथार्हमाचरिष्यामि, इत्युक्त्वा केयूरकं प्राहिणोत्।  गते केयूरके, "राजपुत्र! रमणीयो हेमकूट:।  सरलहृदया महानुभावा च कादम्बरी।  एकमहो विश्राम्य, श्वोभूते प्रत्यागमिष्यसि" इत्युक्तवतीं महाश्वेताम्, "अयं जन: कर्तव्येषु यथेष्टं नियुज्यताम्" इत्यभिधाय तया सहैवोदचलत्।

மஹாஸ்வேதாவோ இவற்றையெல்லாம் கேட்டுவிட்டு, "நானே வருகின்றேன், வந்து அங்கு உசிதம் போல் செய்கிறேன், நீ போய் வா" என்று கேயூரகனை அனுப்பி விட்டாள்.  கேயூரகன் சென்றவுடன், "ராஜபுத்திரனே, ஹேமகூடம் ஒரு ரமணீயமான இடம், பரந்த மனமும், உயர்ந்த உள்ளமும் கொண்டவள் காதம்பரி. அங்கு ஒரு நாள் தங்கிவிட்டு மறுநாளே திரும்பிவிடலாம் வாருங்கள்", என்று மஹாஸ்வேதா கூறினாள்.  "தங்கள் இஷ்டம் போல என்னை நடத்திக் கொள்ளுங்கள்", என்று கூறிக் கொண்டே அவள் பின் நகர்ந்தான் சந்திராபீடன்.

On hearing this Mahasveta sent away Keyuraka with the words: “you may go: I shall myself go there and act suitably.”  When Keyuraka had gone, Mahasveta told Chandrapida: “Prince, Hemakuta is a lovely place.  Kadambari is a high souled and open hearted girl.  You may therefore go with me to Hemakuta, see Kadambari, rest there for a day and return the very next day.”  Chandrapida replied thus: “Let me be used by you in any affair, according to your will and pleasure.”  So saying he moved along with her.